Η δημόσια ακρόαση για το θέμα της λειτουργίας στην ήδη περιβαλλοντικά επιβαρυμένη περιοχή Ιδαλίου μονάδας διέλασης αλουμινίου που θα πραγματοποιηθεί σε δημοτικό σχολείο της περιοχής, συγκλήθηκε από το Τμήμα Περιβάλλοντος, με σκοπό να ακουστούν απόψεις, ενστάσεις και τυχόν παράπονα από όλους όσοι θα θελήσουν να παρευρεθούν. Τις απόψεις τους για το θέμα αναμένεται να διατυπώσουν και εκπρόσωποι του Τμήματος Περιβάλλοντος, μετά από, υποτίθεται, πολύμηνη διερεύνηση του θέματος.
Το βασικό ζήτημα που φαίνεται να προκύπτει, σύμφωνα με διαμαρτυρίες οργανωμένων συνόλων της περιοχής, έχει να κάνει με την εγγύτητα που η εν λόγω ανάπτυξη θα έχει με την οικιστική ζώνη. Να υπενθυμιστεί πως μιλάμε για μια βεβαρημένη περιοχή και οι κάτοικοι έχουν μέχρι στιγμής υποβάλει δεκάδες ενστάσεις στο Τμήμα Περιβάλλοντος, φοβούμενοι ότι θα λειτουργήσει δίπλα από τα σπίτια τους μια ρυπογόνος και επικίνδυνη για την υγεία τους βιομηχανία.
Αδιαπραγμάτευτη η υγεία μας
«Ως νέος δήμαρχος της περιοχής πιστεύω κατ' αρχάς στο αναφαίρετο δικαίωμα στην ποιότητα του αέρα που αναπνέουμε», τονίζει στον «Π» ο νεοεκλεγείς δήμαρχος Νότιας Λευκωσίας – Ιδαλίου, Σταύρος Χατζηγιάννης. «Η υγεία μας είναι εκ των ουκ άνευ και οπωσδήποτε δεν είναι κάτι που τίθεται υπό διαπραγμάτευση». «Δυστυχώς», συμπληρώνει ο κ. Χατζηγιάννης, «έχουμε να κάνουμε με μια περιοχή βεβαρημένη ατμοσφαιρικά, για την οποία, τόσο οι οργανωμένοι κάτοικοι όσο και ο Δήμος Ιδαλίου, προσπαθούμε από κοινού εδώ και πολλά χρόνια να πετύχουμε τον αποχαρακτηρισμό της από βαριά βιομηχανική ζώνη. Αυτονόητη επιθυμία μας είναι να μην αδειοδοτούνται τόσο κοντά στην οικιστική περιοχή εργοστάσια κατηγορίας Α κι αυτός είναι ένας στόχος που ευελπιστούμε και προσδοκούμε να τον πετύχουμε το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα», σημειώνει.
Για την ανάπτυξη για την οποία θα πραγματοποιηθεί η Δημόσια Ακρόαση την ερχόμενη Δευτέρα πρόκειται, σύμφωνα με τον δήμαρχο νότιας Λευκωσίας, «για ένα εργοστάσιο πλαστικών που ζητάει να γίνει αλλαγή χρήσης για παραγωγή αλουμινίου». Μέχρι στιγμής, προσθέτει ο κ. Χατζηγιάννης, «έχει πραγματοποιηθεί μια μελέτη εκτίμησης επιπτώσεων στο περιβάλλον από την εταιρεία, στην οποία γίνεται λόγος για χαμηλές ποσότητες υγρών αποβλήτων. Μετά όμως από ανάθεση πρόσθετης έρευνας που διενήργησε ειδικός περιβαλλοντολόγος εκ μέρους του δήμου, διαπιστώθηκε ότι θα έπρεπε να ληφθούν υπόψη μεγαλύτερες ποσότητες σε ό,τι αφορά τα απόβλητα».
Η δημόσια διαβούλευση για το ζήτημα, που θα γίνει τη Δευτέρα, 17 Ιουνίου, στο Γ’ Δημοτικό Σχολείου Ιδαλίου, στις 5 το απόγευμα, είναι η δεύτερη που γίνεται, και σύμφωνα με τον Σταύρο Χατζηγιάννη διοργανώνεται από το Τμήμα Περιβάλλοντος έπειτα από ενστάσεις που υπέβαλε, τόσο ο δήμος όσο και οργανωμένα σύνολα κατοίκων της περιοχής. «Ως δήμος θέλουμε ασφαλώς να διασφαλίσουμε την ποιότητα της ζωής των κατοίκων και πρέπει να έχουμε απαντήσεις και για την παραμικρή λεπτομέρεια. Εξ όσων φαίνεται, η ποιότητα του αέρα είναι εντός των προβλεπόμενων ορίων, πρέπει όμως να μας δοθούν τεκμηριωμένες απαντήσεις για την ποσότητα των υγρών αποβλήτων. Θέλουμε επίσης να αποκτήσουμε πρόσβαση στους αισθητήρες που μετρούν την ποιότητα του αέρα, και γιατί όχι να μην τοποθετήσουμε ως δήμος τους δικούς μας αισθητήρες. Θέλουμε επιπλέον να έχουμε πρόσβαση στις εκθέσεις που δημοσιεύονται αναφορικά με τα υγρά απόβλητα και τη μεταφορά τους στον σταθμό επεξεργασίας οικιακών λυμάτων και βιομηχανικών αποβλήτων της Βαθιάς Γωνιάς», καταλήγει ο δήμαρχος.
Πολεοδομικό το ζήτημα
Στην Κύπρο ευρύτερα επικρατεί ένας αχταρμάς με τις πολεοδομικές ζώνες, αφού δεν εφαρμόζονται διακριτά όρια μεταξύ βιομηχανικών, κτηνοτροφικών, αγροτικών και οικιστικών κ.ο.κ περιοχών, υπογραμμίζει από την πλευρά της στον «Π» η Έφη Ξάνθου από την Οικολογική Κίνηση Κύπρου.
Οι ευθύνες εντοπίζονται παντού, είναι συλλογικές και είναι διαχρονικές, πιστεύει η κ. Ξάνθου, παραπέμποντας στο λεγόμενο Σχέδιο της Νήσου Κύπρου που προβλέπεται από το Σύνταγμα του 1960 και δεν εφαρμόστηκε ποτέ! «Δυστυχώς προκύπτουν συνεχώς τέτοια ζητήματα για τους κατοίκους της περιοχής, αφού ο καθορισμός της ως βιομηχανική επέτρεψε νομίμως στους ιδιοκτήτες γης να κινούνται εντός νομοθετικού πλαισίου. Εάν δεν του δοθεί άδεια του ιδιώτη δικαιούται να κινήσει αγωγή στην κυβέρνηση. Εάν του δοθεί άδεια και προκύψει οχληρία, η κυβέρνηση θα πληρώσει. Στο Δάλι δεν έπρεπε εξαρχής να πωληθούν οικόπεδα και να χτιστούν σπίτια».
«Στον Ύψωνα, για παράδειγμα, που θεωρείται μεικτή ζώνη, παρατηρείται το ευτράπελο εργοστάσιο παρασκευής και συσκευής φαγητού να βρίσκεται δίπλα από βαριά βιομηχανία, με αποτέλεσμα οι πολίτες να καλούνται να δράσουν για παραλείψεις τεχνοκρατών που έγιναν πριν από δεκαετίες. Οι κτηνοτροφικές ζώνες επίσης έχουν τεράστιο πρόβλημα».
Το πρόβλημα είναι διαχρονικό, πιστεύει η κ. Ξάνθου, καθότι επιχειρηματίες έχουν πετύχει αλλαγές στο τοπικό σχέδιο της κάθε επαρχίας και βρισκόμαστε προ τετελεσμένων. «Δηλαδή, είχες μια οικιστική ζώνη που είχε μια άλφα απόσταση από τη βιομηχανική και ξαφνικά αυτή η απόσταση ελαχιστοποιήθηκε, γεγονός που οι άνθρωποι με τα σπίτια τους σε τέτοιες περιοχές στο παρελθόν δεν μπορούσαν να το προβλέψουν. Το μεγαλύτερο πρόβλημα και η ρίζα του προβλήματος είναι συνεπώς ότι δεν υπάρχει ολοκληρωμένο Σχέδιο Νήσου παρά τη ρητή πρόνοια που πηγάζει από το Σύνταγμα. Πρέπει να υπάρχει μακροχρόνιος στρατηγικός ορίζοντας και πρέπει να απαγορεύεται να αλλάζουν οι πολεοδομικές ζώνες», υπογραμμίζει.
Αποθήκη για εκρηκτικά
Εξάλλου, σε μια παράλληλη εξέλιξη, στη γειτονική κοινότητα Αγίας Βαρβάρας, ιδιωτική εταιρεία προτίθεται να ανεγείρει μεταλλικό στέγαστρο για αποθήκευση εκρηκτικών υλών εντός προκατασκευασμένων εμπορευματοκιβωτίων, κατά παρέκκλιση των προνοιών του Τοπικού Σχεδίου για την περιοχή νότια της Λευκωσίας, σύμφωνα με τον πρόεδρο της Επιτροπής Περιβάλλοντος της Βουλής, βουλευτή των Οικολόγων, Χαράλαμπο Θεοπέμπτου.
Μιλώντας στο politis.com.cy ο κ. Θεοπέμπτου, εξήγησε ότι προκύπτουν ορισμένα ερωτήματα αναφορικά με τις διαδικασίες που ακολουθούνται από το κράτος σε τέτοιες περιπτώσεις. Η εν λόγω εταιρεία, σημειώνει ο κ. Θεοπέμπτου, ζητά παρέκκλιση για να αποθηκεύσει εκρηκτικά σε μια περιοχή για την οποία δεν υπάρχει πρόβλεψη στις πολεοδομικές ζώνες για κάτι τέτοιο. Δεν θα έπρεπε, διερωτάται, ως κράτος να είχαμε ενημέρωση για το είδος και την ποσότητα των εκρηκτικών; «Οι διαδικασίες που σε τέτοιες περιπτώσεις ακολουθούνται από το κράτος χρήζουν βελτίωσης. Χρειάζεται εμπειρογνώμονες εκ μέρους της Πολιτείας και όχι εκ μέρους ενδιαφερόμενων ιδιωτών να πιστοποιούν την ασφάλεια προς καθησύχαση των κατοίκων της περιοχής», συμπληρώνει ο βουλευτής.
